Het ELV wenst u een vertaalrijk nieuwjaar! Wordt deze e-mail niet goed weergegeven?
Ga dan naar de online versie
taal unie
ELV Nieuwsbrief
december 2018
De Literaire Vertaaldagen liggen weer achter ons, wat betekent dat binnenkort de laatste blaadjes uit de kalender worden gescheurd. 2018 was een mooi jaar voor het ELV: we organiseerden 3 cursussen voor 29 cursisten, verzorgden 26 individuele begeleidingstrajecten, 4 vertaalateliers, 2 lezingen, een driedaagse vertalersbijeenkomst en nog heel wat meer, en dat voor maar liefst 18 verschillende talen. En niet te vergeten: afgelopen september kwam Onno Kosters ons Wetenschappelijk Comité versterken. Hoog tijd om iedereen weer even voor te stellen.
 

Onno Kosters (1962) is universitair docent Engelse letterkunde en vertalen en sinds september 2018 lid van het Wetenschappelijk Comité van het ELV. Hij promoveerde in 1999 op het werk van James Joyce en publiceerde vertalingen van en studies over onder anderen Joyce, Samuel Beckett, T.S. Eliot, E.E. Cummings, Weldon Kees, Seamus Heaney, Derek Walcott en vele anderen. Kosters publiceerde in september 2018 zijn vijfde dichtbundel getiteld Waarvan akte; eerdere bundels waren Callahan en andere gedaanten, De grote verdwijntruc, Anatomie van het slik, en Vangst. Zijn vertaling van Samuel Becketts roman Watt werd gepubliceerd bij Uitgeverij IJzer (2006) en ontving de Filter Vertaalprijs 2007. Zijn vertaling (met Han van der Vegt) van Seamus Heaney’s voorlaatste dichtbundel District and Circle verscheen in februari 2013 bij Uitgeverij Meulenhoff. Met Van der Vegt vertaalde hij ook Adam Foulds' The Broken Word (Atlas Contact 2014). Zijn vertaling van Patti Smiths The New Jerusalem werd in een tweetalige uitgave in 2018 bij het Nexus Institute uitgebracht. Hij is auteur van het hoofdstuk over het vertalen van poëzie voor het handboek literair vertalen dat voor 2019 bij Leuven University Press op stapel staat.

Wat is de mooiste vertaling die je in 2018 hebt gelezen?
De nieuwe vertaling van Derek Walcotts meesterwerk Omeros door Han van der Vegt (Bananafish, 2018). Zelden evenaart een vertaling van poëzie op alle fronten het origineel; in dit geval echter wel. Van der Vegts vertaling is een grootse prestatie.

Wat is je goede voornemen voor 2019?
Een begin maken met een nieuwe vertaling van Samuel Becketts dichtbundel Echo's Bones and Other Precipitates.

Chris Van de Poel is werkzaam aan de KU Leuven, Faculteit Letteren, Campus Antwerpen. Zij doceert schrijven en vertalen in de bachelor Toegepaste Taalkunde en in de Master Vertalen en is coördinator van de opleiding Literair Vertalen. Zij publiceerde literaire vertalingen uit het Frans en het Spaans en promoveerde op een onderzoek naar 17e-eeuwse Nederlandse vertalingen van Spaanse satirische teksten. Chris zit in het Wetenschappelijk Comité van het ELV waar ze sinds 2015 bij betrokken is.

Welk boek ligt er op je nachtkastje?
Daar liggen nu de Liefdessonates van Ramón María del Valle-Inclán, in de vertaling van L.P.J. Braat (Contact, 1960).

Naar welke vertaling kijk je uit?
Ik kijk uit naar de lectuur van In de schaduw van meisjes in bloei, de vertaling van A l'ombre des jeunes filles en fleurs van Proust, in de vertaling van Philippe Noble en Désirée Schyns (De Bezige Bij, 2018). 

In de twee gevallen gaat het om auteurs die een groot stilistisch engagement vergen van de vertaler(s). Vertalingen en vertalers, én het tijdvak waartoe ze behoren, intrigeren me in de mate waarin dat engagement zichtbaar wordt. Dat is de invulling die ik bij voorkeur geef aan 'de zichtbaarheid van de vertaler'.
Lieven D’hulst (1954) is gewoon hoogleraar aan de KU Leuven, waar hij Franse en Europese letterkunde en vertaalwetenschap doceert, en zit in het Wetenschappelijk Comité van het ELV. Hij publiceert vooral over vertaalgeschiedenis, met een focus op de 19e eeuw. Van zijn hand zijn onlangs verschenen: Essais d’histoire de la traduction. Avatars de Janus (Classiques Garnier, 2014) en (met Yves Gambier) A History of Modern Translation Knowledge (John Benjamins, 2018). Hij is redactielid van verschillende vertaalwetenschappelijke tijdschriften en co-directeur van de reeks “Traductologie” bij Artois-Presses-Université. Hij is eveneens lid van de Academia Europaea (Cambridge).

Naar welke vertaling kijk je uit?
Toevallig ook naar de vertaling door Désirée Schyns en Philippe Noble van Proust’s In de schaduw van meisjes in bloei; ik wil graag hun stijl vergelijken met die van Rokus Hofstede en Martin De Haan.

Welk boek ben je momenteel aan het lezen?
La Chartreuse de Parme van Stendhal.

Kirstin Nillesen (1984) werkt sinds 2016 als onderwijskundig medewerker bij het Expertisecentrum Literair Vertalen. Ze studeerde Psychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen en Onderwijskunde aan de Universiteit Utrecht. Na haar opleiding is zij drie jaar als onderwijskundige werkzaam geweest bij een onderwijs ICT-programma bij het Universitair Medisch Centrum Utrecht. Bij het ELV houdt zij zich vooral bezig met het vernieuwen en uitbreiden van het online onderwijs.

Wat is de mooiste vertaling die je in 2018 hebt gelezen?
Verdriet is het ding met veren van Max Porter, uit het Engels vertaald door Saskia van der Lingen (De Bezige Bij, 2017). Ik heb ontzettend hard gehuild en ontzettend genoten van dit prachtige boekje.  

Wat is het beste vertaalde boek dat je ooit hebt gelezen?
Mijn favoriete boek allertijden aanwijzen gaat me niet lukken. Wat ik mooi vind aan vertaalde literatuur is hoe het op een intieme en indringende manier je wereld vergroot. Dan denk ik aan de boeken van Jung Chang en James Baldwin die ik las op de middelbare school, daar kon geen geschiedenisles tegenop. Er zou meer aandacht mogen zijn voor vertaalde literatuur in het onderwijs.

Anne Lopes Michielsen (1989) werkt sinds 2016 bij het ELV als projectmedewerker. Ze studeerde Taal- en Cultuurstudies, met als hoofdrichting moderne kunst en filosofie, en Portugese Taal en Cultuur aan de Universiteit Utrecht. In 2014 rondde ze de transnationale RMA Literair Vertalen af en mocht in datzelfde jaar een Talentbeurs van het Nederlands Letterenfonds in ontvangst nemen. Anne zit in de redactie van tijdschrift PLUK, de oogst van nieuwe vertalers, is betrokken bij de Vereniging van Nieuwe Vertalers, en neemt als vertaler deel aan het Europese CELA-project. Als literair vertaler Portugees-Nederlands ijvert ze voor meer vertalingen uit het Portugees en wil auteurs uit dit wijde taalgebied ook een Nederlandse stem geven. Onlangs verschenen van haar hand vertalingen van Valério Romão in PLUK en van Sandro William Junqueira in tijdschrift Terras.

Welk boek ligt er op je nachtkastje?
Ik lees meestal meerdere boeken tegelijk – voor elke stemming iets anders – waardoor er eigenlijk altijd een stapel boeken naast mijn bed ligt die ik vervolgens braaf naar mijn bureau of bank verplaats en weer terug. Naast enkele Portugese titels liggen er op dit moment Asymmetrie van Lisa Halliday, uit het Engels vertaald door Lisette Graswinckel (Atlas Contact, 2018) en Kafka op het strand van Murakami, uit het Japans vertaald door Jacques Westerhoven (Atlas Contact, 2014).

Goed voornemen voor 2019?
Een begin maken met het onder de aandacht brengen van Portugeestalige schrijfsters, daarvan zijn er in verhouding nog veel te weinig vertaald in het Nederlands (nog geen 20% om precies te zijn).

Sander Grasman (1984) studeerde Romaanse Talen en Culturen aan de Rijksuniversiteit Groningen, waarna hij de master Vertalen aan de Universiteit Utrecht volgde. Na het behalen van zijn Masterdiploma liep hij zes maanden stage bij uitgeverij Wereldbibliotheek als redacteur. Hij vertaalde de autobiografie van Carlo Ancelotti en enkele gedichten van Laura Accerboni. Sinds 2015 is hij als projectmedewerker betrokken bij het Expertisecentrum Literair Vertalen.

Wat is het beste vertaalde boek dat je tot nu toe hebt gelezen?
De rol van vertaler wordt weleens vergeleken met die van een voetbalscheidsrechter: hoe minder je van diens aanwezigheid merkt, hoe beter hij of zij het doet. Maar toen ik Harm Damsma en Niek Miedema's vertaling De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet las, genoot ik echt van de creativiteit waarmee zij te werk waren gegaan. Hun inbreng leek het boek zelfs nog leuker te hebben gemaakt, waarmee de vergelijking met de voetbalscheidsrechter dus ontkracht lijkt te worden. Echt goede vertalers kunnen een boek nog beter maken.

Welk boek staat er op je verlanglijstje?
Ik ben heel benieuwd naar Het Bureau van J.J. Voskuil. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn ouders die hele serie destijds gelezen hebben en ook van collega's Gea en Onno heb ik begrepen dat het zeker de moeite waard is.

Gea Schelhaas (1969) is sinds 2006 werkzaam als coördinator van het Expertisecentrum Literair Vertalen. Na haar studie Nederlandse Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Utrecht werkte zij enige jaren als redacteur bij Uitgeverij BulkBoek. Vanaf 1999 bekleedde zij verschillende communicatiefuncties bij de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. In haar vrije tijd werkt zij aan een publicatie over De Hollandsche Lelie: een tijdschrift voor jonge dames dat van 1887 tot 1933 verscheen.

Wat is de mooiste vertaling die je ooit hebt gelezen?
Het is moeilijk vergelijken natuurlijk, maar ik heb echt genoten van Hans Bolands vertaling van Anna Karenina. Meer dan duizend pagina’s prachtig Nederlands en je wordt als lezer helemaal meegesleept in alle verhaallijnen. Fijn ook dat er een nawoord van de vertaler bij zit (zou wat mij betreft in ieder vertaald boek mogen) en helemaal bijzonder natuurlijk dat tegelijk het boekje Hij kan me de bout hachelen met zijn vorstendommetje verscheen, waarin Boland zijn manier van vertalen uitgebreid toelicht.
 
Wat is je goede voornemen voor 2019?
Ik had hier willen vermelden dat ik eindelijk eens wil beginnen aan À la recherche du temps perdu in Nederlandse vertaling. Dat ben ik nog steeds van plan (keuzestress: beginnen met de serie van Cornips met het tweede deel door Noble en Schyns en daarna het eerste deel opnieuw door De Haan en Hofstede? of andersom?), maar aangezien Proust al vaker wordt genoemd in deze nieuwsbrief wil ik mijn nieuwste voornemen delen. Tijdens de Literaire Vertaaldagen realiseerde ik me weer eens dat er zo veel talen zijn waaruit maar enkele vertalers of zelfs eenlingen vertalen. Ik wil dus vaker een boek gaan lezen uit bijvoorbeeld het Estisch of het Roemeens.
Vol goede moed gaan we straks 2019 in en er ligt wederom veel moois in het verschiet. Naast onze jaarlijkse Zomercursus en andere doorlopende programma's reiken we in 2019 opnieuw ontwikkelingsbeurzen uit, is er mogelijkheid tot coaching, wordt in samenwerking met onze partners de laatste hand gelegd aan een nieuw Vertaalpleidooi, verspreiden we kennis en expertise in de Kennisbank en verschijnt een nieuw handboek over literair vertalen bij Leuven University Press. Genoeg om naar uit te kijken dus. 
Namens het ELV wensen we je vast een goed en vertaalrijk 2019!
 
Volg ons
Twitter   Linkedin   Facebook
taal unie  
© Expertisecentrum Literair Vertalen 2018, alle rechten voorbehouden

Deze nieuwsbrief is een uitgave van het Expertisecentrum Literair Vertalen. Het ELV is een partnerschap van de Taalunie, de KU Leuven en de Universiteit Utrecht, in samenwerking met het Nederlands Letterenfonds en het Vlaams Fonds voor de Letteren. Het ELV stelt zich ten doel een impuls te geven aan de kwaliteit van het literair vertalen in en uit het Nederlands.

Indien u deze nieuwsbrief niet langer wenst te ontvangen, dan kunt u zich hier afmelden.
Wilt u uw gegevens wijzigen? Klik dan hier. Onze privacyverklaring is hier terug te lezen.